Przestań pojawiać się i znikać.

Zdecyduj się.

Jesteś albo cię nie ma.

Ja nie potrafię żyć pomiędzy.

Zamknęłam się w łazience.

Płakałam, znowu.

Chciałabym umrzeć.

Ale tego wieczoru znów zabrakło mi odwagi.

Znasz ten niewyobrażalnie ogromny ból przeszywający Twoje ciało?

Ból wypływający z wnętrza Ciebie?

Każdy kolejny oddech staje się cięższy od poprzedniego.

Jakby niewidzialna siła wgniatała klatkę piersiową w coś twardego.

Jakbyś miał zaraz się udusić.

Poczułeś to kiedyś?

Nie wiesz jak sobie z tym poradzić, to jest o wiele silniejsze od Ciebie.

Jakby żyło własnym życiem.

Pojawia się nagle. Powoli i boleśnie zabija.

I wiesz, że tylko jedna osoba jest w stanie Ci pomóc.

Ale jej już nie ma.

Po prostu, nie ma.

Odeszła.

Proszę...

Tumblr jest pamiętnikiem, ale posiada pewien szyfr. Tylko niektóre osoby są wstanie odczytać rzeczywistą jego treść - wiedzą, czy dane zdanie / zdjęcie odnosi się do mojego aktualnego życia, czy tak po prostu, bez większego powodu dodałam je, bo zwyczajnie mi się spodobało.

Do dziś nosi w sercu ból.

A w duszy cierpienie.

W oczach ma łzy.

Na rękach okaleczenie.