Przestań pojawiać się i znikać.

Zdecyduj się.

Jesteś albo cię nie ma.

Ja nie potrafię żyć pomiędzy.

Zamknęłam się w łazience.

Płakałam, znowu.

Chciałabym umrzeć.

Ale tego wieczoru znów zabrakło mi odwagi.

Znasz ten niewyobrażalnie ogromny ból przeszywający Twoje ciało?

Ból wypływający z wnętrza Ciebie?

Każdy kolejny oddech staje się cięższy od poprzedniego.

Jakby niewidzialna siła wgniatała klatkę piersiową w coś twardego.

Jakbyś miał zaraz się udusić.

Poczułeś to kiedyś?

Nie wiesz jak sobie z tym poradzić, to jest o wiele silniejsze od Ciebie.

Jakby żyło własnym życiem.

Pojawia się nagle. Powoli i boleśnie zabija.

I wiesz, że tylko jedna osoba jest w stanie Ci pomóc.

Ale jej już nie ma.

Po prostu, nie ma.

Odeszła.

Proszę...

Tumblr jest pamiętnikiem, ale posiada pewien szyfr. Tylko niektóre osoby są wstanie odczytać rzeczywistą jego treść - wiedzą, czy dane zdanie / zdjęcie odnosi się do mojego aktualnego życia, czy tak po prostu, bez większego powodu dodałam je, bo zwyczajnie mi się spodobało.

Do dziś nosi w sercu ból.

A w duszy cierpienie.

W oczach ma łzy.

Na rękach okaleczenie.

Dear Santa Claus, I just want to be happy.

"Tęsknić, to mieć nadzieję, że ktoś wróci."

Moje życie z ostatnich 3 tygodni było koszmarem. Nie potrafię się dogadać z najważniejszą osobą w moim w życiu, w sumie to z nikim nie potrafię normalnie rozmawiać. Moja przyjaciółka tak naprawdę nie jest moją przyjaciółką, tnę się, nie daję sobie rady i nie mam się z tym do kogo zwrócić. Zresztą sama nawet nie wiem czy chcę jakiejkolwiek pomocy. Od jakiegoś czasu planuję sobie na przyszłość zawód psychologa z myślą, że chcę pomóc ludziom w moim wieku, żeby nie cierpiały tak bardzo jak ja, ale mam pewne wątpliwości, bo ja już nie daję rady. Przede mną nie ma żadnej przyszłości. Za 2 tygodnie mam 15 urodziny. Beznadzieja, umrę młodo. Chciałabym dostać płytę "Foreverly" i trochę miłości. Wspominam sobie Sylwester zeszłego roku. Pamiętam, jak przed północą myślałam nad marzeniem, które pół roku później się spełniło. Ciekawe jak będzie w tym roku.

Mikołaju.
W tym roku proszę Cię o to by zniknęły mi blizny.
Proszę Cię o to, że byśmy byli szczęśliwi.
Proszę Cię o to, by krew nie zlatywała po dłoniach.
Proszę Cię, by łzy nie leciały po skroniach.
Proszę Cię o uśmiech dla wszystkich.
Pozwól mi przeprosić za wszystko innych...

Prawie podcięłam sobie żyły...

- Co się stało? - spytała, przypominając jej o bólu, który powrócił.
- Boli. - odparła. - Niesamowicie boli.
- Gdzie boli?
- Myślę, że to już koniec. - odpowiedziała.
- Gdzie odczuwasz ból?
- Wszędzie.