Pain.

Dlaczego to wszystko tak cholernie boli ? Lepsza była ta pustka. Wtedy nie czułam nic oprócz lekkiego przygnębienia i smutku. A teraz ? Załamanie. Ból wewnętrzny. Nie chodzi o ból serca. Nie fizyczny. Tylko psychiczny. To męczy.
Tylko ból przypomina mi, że wciąż żyje. Nie przyjaciele, muzyka, marzenia ani wspomnienia. Jak kiedyś..

Nigdy nie zrozumiesz osoby, która się samookalecza, ma depresję, myśli samobójcze a w głowie takie coś, co mówi jej kim jest, jaka jest i co ma robić. Nawet jeśli być próbował z całych sił, nie zrozumiesz tego. Nie wiesz jakie to jest trudne. Dla Ciebie każdy dzień jest zwykły, a my codziennie walczymy. Walczymy ze sobą. Z tym, co w nas siedzi. Mówisz - przestań to robić. Dobrze. Ale nie licz na natychmiastową zmianę. Z tym nie da się zerwać na zawsze. To wraca. Można to porównać do alkoholizmu czy narkomanii. To zostaje na całe życie. Nie złość się. Nie wymuszaj obietnicy na nas. To nie pomoże. Po prostu bądź. Bądź przyjacielem. Osobą, która nie będzie oceniać, krytykować, karcić za to co robimy. Mów, że Ci zależy na nas, że troszczysz się o nasze życie. Opowiedz co czujesz gdy się poddamy i znowu popełnimy błąd. Mów kocham. Przytulaj. To może nas uratować. Co 40 sekund jedna osoba na świecie popełnia samobójstwo.
Pomyśl o tym, o mnie, o nas...

Rany po cięciu są w pewnym sensie piękne. Jak rany po wojnie, pokazują przez co przeszłam. Ewentualnie przechodzę...

Mama cały czas krzyczy, że nic nie jem, nic nie robię.
Jutro już muszę iść do szkoły. Wolałabym zostać w domu. Tylko poniedziałek, wtorek i środa. Znowu muszę patrzeć na ludzi. Słuchać, siedzieć w ich towarzystwie, być, istnieć..

Dziękuję Karolinko za codzienne ` Kocham Cię `
Mój Malutki Koteczek ♥